بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی از معماری فخیمی برخوردار است که گرد هم آمدن هنرهای بسیار، آن را در میان بناهای تاریخی ایران، شاخص و متمایز کرده است. در محوطه بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، مقبره های شاه اسماعیل اول، همسر شاه اسماعیل اول و نیز برخی از مشایخ و صاحب منصبان دوران صفوی و نیز کشته شدگان جنگ چالدران، قرار دارند.

پس از شروع حکومت صفویه، به سبب ارادت شاهان صفوی به جد خود، قسمت های مختلفی به این مجموعه اضافه شد؛ به ویژه در دوره شاه عباس اول که از آن جا که وی ارادت فراوانی به شیخ صفی الدین داشت و بسیار به زیارت بقعه وی می رفت، برای تکمیل و تزئین این مجموعه، کارهای فراوانی انجام داد. در عصر صفوی، بقعه شیخ با حضور استادان بزرگ آن دوره چنان به زیور آراسته شد که هم چنان پس از گذشت چندین قرن، یکی از مفاخر تاریخی و فرهنگی ایران به شمار می‌آید. یکی از موارد منحصر به فرد این مجموعه این است که این بقعه حاوی ده ها اثر بدیع در رشته‌های هنری مختلف است که از آن جمله می توان به عالیترین نوع کاشی کاری معرق و مقرنس، گچ بری کتیبه های زیبا و نفیس، منبتهای ارزنده، نقره کاری، تذهیب، طلاکاری، نقاشی، تنگ بری و خط خطاطان بزرگ دوره صفوی نظیر میرعماد، میرقوام الدین و محمد اسماعیل اشاره کرد.