مدرسه چهار باغ، آخرین بنای تاریخی باشکوه دوران صفوی در اصفهان است که برای تدریس و تعلیم به طلاب علوم دینی در دوره شاه سلطان حسین، آخرین پادشاه صفوی ساخته شده است. مدرسه چهار باغ که به قول بسیاری از محققین هم مدرسه و هم مسجد بوده است، با ۸۵۰۰ متر مربع مساحت در ضلع شرقی خیابان چهار باغ قرار دارد. سبک معماری این بنا به شیوه اصفهانی است. گنبد مدرسه چهار باغ از نظر تناسب معماری و زیبایی و طرح کاشی کاری، بعد از گنبد مسجد شیخ لطف الله قرار دارد. همچنین در نظر استادان بزرگ این فن، در مجلل این بنا که با طلا و نقره تزئین شده است از لحاظ طراحی، طلاکاری و قلمزنی، شاهکاری از صنایع ظریفه است و نظیر ندارد.

مدرسه چهار باغ از لحاظ کاشی کاری نیز دارای اهمیت بسیار است و انواع مختلف این فن را مانند کاشی هفت رنگ، معرق، گره چینی، پیلی و معقلی را در خود جای داده و در حقیقت موزه کاشی کاری اصفهان می باشد. محراب و منبر یکپارچه مرمری، حجره مخصوص شاه سلطان حسین، کاشی کاری بی نظیر مدخل مدرسه، خطوط نستعلیق کتیبه ها و پنجره های چوبی آلت بری شده از قسمتهای بسیار جالب و تماشایی این بنای نفیس تاریخی است. درختان چنار کهنسال و جوی آبی که در آن جریان دارد، بر زیبائی این بنای تاریخی افزوده و این مکان را بسیار فرح بخش و روح نواز کرده است. اکثر کتیبه های این بنا به خط ثلث عبدالرحیم جزایری است. مدرسه چهار باغ دارای دو سنگاب می باشد که یکی در سرسرای ورودی و دیگری در صحن مدرسه قرار دارد.