محوطه تاریخی شادیاخ یکی از محله های شهر کهن نیشابور است که از اوایل سده سوم هجری قمری، مسکونی گردیده است و تا سال ۶۶۹ هجری قمری که زمین لرزه آن را ویران کرد، از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است. محوطه تاریخی شادیاخ به سبب وجود کاخی به همین نام در این منطقه، به این نام شهرت یافته است و یکی از محله های اشراف نشین شهر نیشابور بوده است. از کاوشهای انجام شده در این محوطه، تعدادی بنا مانند تالار عام، اندرونی و کارگاه های شراب سازی، آهنگری، سفالگری و شیشه گری کشف شده است؛ همچنین در این کاوشها اشیاء مختلف سفالی و شیشه ای و نیز سازه های گچبری به دست آمده است. بخشی از این اکتشافات در موزه شادیاخ که در نزدیکی همین مکان قرار دارد، به نمایش گذاشته شده است. محوطه تاریخی شادیاخ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.