مدرسه دارالفنون به ابتکار امیرکبیر در زمان ناصرالدین شاه برای آموزش علوم و فنون جدید در مرکز شهر تهران، خیابان ناصرخسرو تاسیس شد. این مدرسه را می توان نخستین دانشگاه در تاریخ مدرن ایران دانست. مدرسه دارالفنون در روز ششم دی ماه سال ۱۲۳۰ هجری شمسی، سیزده روز پیش از قتل امیرکبیر و با حضور ناصرالدین شاه و گروهی از دانشمندان و معلمین ایرانی و اروپایی با ۳۰ نفر شاگرد، رسما گشایش یافت. ساختمان اولیه دارالفنون هشتاد سال پابرجا ماند تا اینکه در سال ۱۳۰۸ هجری شمسی تخریب شد و ساختمان فعلی به جای آن بنا گردید. ساختمان کنونی مدرسه دارای دو طبقه و سی و دو کلاس درس است. سالنهای نمایش و غذاخوری مدرسه در ضلع جنوبی قرار دارند. مدرسه دارالفنون دارای کتابخانه و نیز چاپخانه چاپ سنگی بوده است.