کاخ چهل ستون یکی از بناهای تاریخی شهر اصفهان است که در دوره شاه عباس اول احداث آن آغاز شد. شاه عباس اول کوشکی در میان باغ بنا نهاد که این کوشک، هسته اولیه کاخ را تشکیل داد؛ این کوشک، تالار میانی کاخ چهل ستون و غرفه های چهار گوشه آن را شامل می شد. در سلطنت شاه عباس دوم ساختمان تکمیل شد و در ساختمان موجود مرکزی نیز تغییرات کلی داده شد و تالار آینه، تالار ۲۰ ستون، دو اتاق بزرگ شمالی و جنوبی تالار آینه، ایوانهای طرفین سالن پادشاهی و حوض بزرگ مقابل تالار با تمام تزیینات نقاشی، آینه کاری و کاشی کاری دیوارها و سقفها به ساختمان افزوده شدند.

از جمله آثار هنری این بنا می توان به نقاشی باشکوه سقف تالار ۲۰ ستون، آینه کاری سقف تالار آینه، آینه کاری مدخل تالار جلوس شاه عباس دوم و ستونهای عظیم تالارهای ۲۰ ستون و تالار آینه اشاره کرد؛ همچنین می توان به شیرهای سنگی چهار گوشه حوض مرکزی تالار اشاره کرد. آثار دیگری از دوره صفویه مانند سردر «مسجد قطبیه» و سردرهای «زاویه درب کوشک»، و نیز آثاری از «مسجد درب جوباره»، «مسجد پیر پینه دوز» و «مسجد آقاسی» که بر دیوارهای ضلع غربی و جنوبی باغ نصب شده اند، از دیگر آثار هنری کاخ چهل ستون می باشند. تندیس های چهارگانه در گوشه های استخر باغ نیز، آناهیتا ایزدبانوی آب ها هستند. این اثر علاوه بر ثبت در فهرست آثار ملی، به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.