مسجد نگل در روستایی به همین نام در ۶۰ کیلومتری شهر سنندج، در مسیر جاده مریوان واقع شده است. دلیل شهرت این مسجد به خاطر نگهداری قرآن نگل در آن است. قرآن نگل، قرآن بزرگی است که با خط کوفی بر روی کاغذ ضخیم و قهوه ای رنگی نوشته شده است که به علت شباهتش به پوست، در بین مردم به پوست آهو شهرت یافته است. وجه تسمیه این قرآن به دلیل شیوه پیدایش آن است. درباره پیدایش قرآن نگل می گویند که در زمان گذشته، چوپانی در این منطقه سرگرم چرای گوسفندان بوده است که ناگهان گلی بسیار زیبا، توجه او را به خود جلب می کند و وقتی گل را از زمین بیرون می آورد، چاله ای پدید می آید و صندوقچه ای نمایان می شود که درون آن قرآنی بزرگ وجود داشته است. چون این قرآن در اثر توجه چوپان به گلی زیبا، کشف شده بود، این محل به نوگل معروف شد و مردم در آن، مسجدی به نام مسجد نوگل بنا نهادند که به مرور زمان به مسجد نگل شهرت یافت.