آرامگاه شیخ روزبهان در محله درب شیخ شهر شیراز واقع شده است. روزبهان ابومحمد بن ابی نصر بن روزبهان بقلی فسایی شیرازی، عارفی اهل فارس بوده است که در سال ۵۲۲ هجری قمری در فسا به دنیا آمد. وی در مکتب به آموختن قرآن پرداخت و در محضر دانشمندان عصر خود به فراگرفتن علوم متداول مشغول شد. شیخ روزبهان از همان اوان زندگی، تمایلات عرفانی داشت تا اینکه در ۲۵ سالگی از خلق برید و در کوه های اطراف شیراز به عبادت و ریاضت پرداخت و حافظ قرآن شد و نزد نخستین مرشد خود، شیخ جمال الدین فسایی رفت و پس از آن از محضر اساتید دیگری نیز استفاده کرد. وی پس از حج، به مصر و شام رفت و سرانجام به شیراز بازگشت و باقی عمر خود را به تدریس، تربیت مریدان و نگارش کتاب گذرانید. شیخ روزبهان بیش از شصت اثر نگاشته است که برخی از آنها موجود می باشند؛ همچنین مجموعه سروده های وی به دو زبان فارسی و عربی در دیوان المعارف فی الشعر گردآوری شده است. وی در سال ۶۰۶ هجری قمری در شیراز درگذشت.

در محوطه آرامگاه شیخ روزبهان سه پله سنگی قرار دارد که به ایوانی بدون سقف منتهی می شود؛ پس از آن، ایوانی مسقف دیده می شود که در ادامه آن، ایوانی دیگر با عرض کمتر به چشم می خورد که قبر شیخ و دو تن از فرزندان و فرزندزادگان وی در آنجا واقع شده است. بر پیشانی این ایوان با خط نستعلیق تاریخ تولد و وفات شیخ نوشته شده است. آرامگاه شیخ روزبهان در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.