بند دره مربوط به اواخر دوره‌ زند و اوایل دوره‌ قاجار است و در جنوب شهر بیرجند، در میان رشته کوه باقران واقع شده است. به دلیل آنکه آب این بند از دره های بالا و پایین عبور می کند، این بند به بند دره شهرت یافته است. بند دره با پیروی از شیارهای واقع در کوه و در مناسبترین قسمت دره پایین، بر روی طبقات رسوبی کف رودخانه بنا شده است. مصالح به کار رفته در بند دره شامل آجر، سنگ و ملات آهک و ساروج است. بند دره در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.