مسجد امام (ره) یکی از مساجد میدان امام (ره) در اصفهان است که در طی دوره صفویه ساخته شده است و از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به شمار می رود. این بنا شاهکاری جاویدان از معماری، کاشی کاری و نجاری است. ساخت این مسجد که در ضلع جنوبی میدان امام (ره) قرار دارد به فرمان شاه عباس اول شروع شده و تزئینات و الحاقات آن در دوره جانشینان او به اتمام رسیده است.

سبک معماری این بنا به شیوه اصفهانی است. ارتفاع گنبد عظیم مسجد امام (ره) ۵۲ متر و ارتفاع مناره های داخلی آن ۴۸ متر و ارتفاع مناره های سردر آن در میدان امام (ره) ۴۲ متر است. قطعات بزرگ سنگهای مرمر یکپارچه و سنگاب های نفیس، از دیگر دیدنیهای جالب این مسجد است. این مسجد عظیم دارای دو شبستان قرینه در اضلاع شرقی و غربی صحن است. شبستان شرقی، بزرگتر اما ساده و بی تزئین است و دیگری، شبستان غربی، کوچکتر است اما تزئیناتی با کاشی های خشت هفت رنگ دارد و محراب آن نیز از زیباترین محرابهای مساجد اصفهان است. ارتفاع ایوان بزرگ جنوبی مسجد ۳۳ متر است و دو مناره در طرفین آن قرار گرفته اند. این دو مناره با کاشی تزئین شده‌اند و نامهای حضرت محمد (ص) و حضرت علی (ع) به طور تکراری به خط بنایی بر بدنه آنها نقش بسته است.

گنبد بزرگ مسجد تزئینات زیبایی از کاشی کاری دارد. تزئینات عمده این مسجد از کاشی های خشت هفت رنگ است. کتیبه های این مسجد شاهکار خوشنویسان معروف دوره صفویه مانند علی رضا عباسی و عبدالباقی تبریزی و محمد رضا امامی است. کتیبه سردر باشکوه مسجد به خط علی رضا عباسی است. مسجد امام (ره) دارای هفت سنگاب می باشد که در قسمتهای مختلف مسجد قرار دارند.