آرامگاه سعدی که معروف به سعدیه می باشد، در کنار باغ دلگشا در دامنه کوه در شمال شرق شهر شیراز واقع شده است. این مکان، محل زندگی و به خاکسپاری سعدی، شاعر بزرگ ایران است. این مکان در ابتدا، خانقاه سعدی بوده است که وی اواخر عمرش را در آنجا می گذرانده و سپس در همین مکان نیز به خاکسپرده شده است. در سال ۱۱۸۷ هجری قمری به دستور کریمخان زند، بنایی بر مزار سعدی ساخته شد که این بنا تا سال ۱۳۲۷ هجری شمسی برپا بوده است تا در سال ۱۳۲۹ هجری شمسی بنای کنونی به جای بنای قدیمی ساخته شد که این بنای جدید با اقتباس از کاخ چهل ستون و تلفیقی از معماری قدیم و جدید ایرانی ساخته شده است. ساختمان اصلی آرامگاه شامل دو ایوان عمود بر هم می باشد که قبر شیخ در زاویه این دو ایوان قرار گرفته است و بر روی آرامگاه گنبدی از کاشی های فیروزه ای رنگ ساخته شده است. سنگ قبر در وسط عمارتی هشت ضلعی قرار دارد که در هفت ضلع آن، هفت کتیبه شامل قسمت هایی از گلستان، بوستان، قصاید، بدایع و طیبات شیخ قرار دارد و در ضلع دیگر، یک کتیبه که توضیحاتی در مورد چگونگی ساخت آرامگاه را شامل می شود، قرار دارد. هم اکنون پس از توسعه آرامگاه، مساحت محوطه آرامگاه به بیش از ده هزار متر مربع رسیده است. قابل به ذکر است که محوطه آرامگاه، باغی به سبک باغهای ایرانی می باشد. آرامگاه سعدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.